อมแล้วดูด จูปาจุ๊ปส์อีสาน

อมแล้วดูด... 

จูปาจุ๊ปส์อีสาน

นอนซาหล่าหลับตาแม่สิกล่อม

เจ้าบ่นอนบ่ให้กินกล้วย

แม่ไปห้วยไปซ่อนปลาซิว

เก็บผักติ้วมาใส่แกงเห็ด

ไปใส่เบ็ดได้ปลาคอใหญ่ 

เอ้อ เฮ๊อะ เออ…. เฮ๊อะ   เอ้อ   เฮอะ….เออ

    " แม่...แม่หยุดร้องเพลงนี้เถอะ " ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนวัยห้าขวบลุกออกจากอกแม่  พลางกล่าวด้วยสีหน้าที่ขุ่นมัว   แม่ปูก็แอบตกใจ #ขุ่นพระ 😂😂😂 กว่าจะบิ้วอารมณ์เพลงได้ไม่ใช่เรื่องงายเลย  ที่สำคัญตั้งใจมากกับการใช้เพลงนี้กล่อมลูกนอนขอบอกค่ะขอบอก 5555 แล้วแม่ปูก็ถามด้วยความอยากรู้ว่าทำไม  ลูกชายอันเป็นที่รักถึงได้เบรกอารมณ์เพลงแม่แรงขนาดนี้ 555555  คำตอบที่ได้มาคือ " แม่ร้องเพลงนี้ทีไร ทำให้เขาขยับตัวไม่ได้ ง่อยเปลี้ยเสียแรง ง่วงหงาวหาวนอน บลา บลา บลา 555555 "  สรุปว่าแม่ปูควรดีใจรึเศร้าใจดีคะคุณผู้อ่าน 55555   ร้องเพลงกล่อมลูกหวังให้ลูกหลับสบาย   แต่กลายเป็นเขาหลับด้วยความไม่พอใจ  เหมือนโดนยานอนหลับเบอร์แรง 555555 ว่าแล้วก็นึกถึงจูป้าจุ๊ปฉบับอีสานสมัยที่อิแม่ใช้กล่อมให้นอน  อ่ะ.. ห๊ะ… คุณผู้อ่านอยากรู้กันแล้วใช่ไหมว่าจูป้าจุ๊ปที่ปูพูดถึงหน้าตามันจะเป็นอย่างไร  และทำไมปูถึงเรียกว่าจูป้าจุ๊ป 

    " ในสมัยก่อน " อ้อ..ปูลืมบอกว่าเราจะย้อนอดีตกันแล้วนะคะทุกคน  จับมือกันให้แน่น ๆ นะคะ เผื่อปูเม้าท์เพลินจนขาดตกอะไร  ใครอ่านอยู่จะได้ช่วยเสริมทัพได้ค่ะ 55555  ในสมัยสามสิบกว่าปีย้อนไป  ภาพวิถีชีวิตของผู้คนในแถบอีสานจะเห็นครอบครัวส่วนมากเป็นครอบครัวใหญ่  พ่อแม่ของเรายังอาศัยอยู่กับตายายซึ่งมีน้า ๆ ที่ยังไม่ออกเรือน  หรือไม่ก็อาศัยอยู่กับบ้านปู่ย่าและมีบรรดาอา ๆ อาศัยอยู่ด้วย  เพราะเมื่อก่อนยังไม่นิยมการคุมกำเนิดมากนัก  และถ้าครอบครัวไหนมีลูกเยอะ ๆ ครอบครัวนั้นก็มีกำลังเยอะในการสร้างเนื้อสร้างตัวนั่นเองค่ะ  หลายคนช่วยกันทำมาหากิน  ทำไร่ไถนา  คอยถากถางป่าจับจองเป็นที่ทำกิน  ใครมีแรงเยอะไม่ขี้เกียจก็จะมีที่เยอะไว้แบ่งให้ลูกให้หลานได้ทำกินต่อไป  ภาพที่ลูกหลานอย่างเราเห็นจึงเป็นการอยู่อาศัยในบ้านหลังเดียวกันแบบครอบครัวใหญ่  หรือถ้ามีใครออกเรือนก็จะปลูกเรือนอยู่ใกล้ ๆ กัน  บางทีก็จะทำเป็นกระต๊อบต่อจาก " เล้าข้าว " หรือภาษาไทยกลางเรียกว่า " ยุ้งข้าว " หรือไม่ก็ออกเรือนไปอยู่เถียงนาเฝ้านาเฝ้าไร่กันเลยค่ะ

      เมื่อสมาชิกในครอบครัวเยอะลูกหลานก็เยอะด้วย  และยังมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน  เวลาเลี้ยงลูกหลานทีก็จะนำมาเลี้ยงด้วยกัน เล่นด้วยกันกินด้วยกัน  เรียกได้ว่าญาติกันทั้งคุ้มเลยค่ะ 55555 ปูเองก็จำได้ไม่ลืมสมัยเด็ก ๆ ไม่แม่ก็น้าจะเอาผ้าแพรมาผูกอู่ให้นอน  ถ้าอยู่บ้านตัวเองจะได้นอนอู่ที่เป็นอู่จริง ๆ ถ้าไปตามไร่ตามนาหรือบ้านคนอื่นแล้วถึงเวลานอน  ก็จะเอาผ้าแพรมัดกับเชือกแล้วผูกกับต้นไม้สองต้น  จากนั้นก็ตัวใครตัวมันค่ะ 55555 เด็กหลายคนประสบการณ์ตกอู่ก็มีเยอะ  ส่วนมากก็เพราะมีมือไกวอู่สมัครเล่นมาร่วมแจม 55555 ดังภาพปลากรอบด้านล่าง 55555

    

  การเลี้ยงลูกหลานสมัยก่อนในมุมมองของปูคิดว่า..  อืม…..ถ้าตอบว่า " ง่ายนะ " ทัวร์จะลงปูไหมคะ คุณผู้อ่านทุกคน 5555 เอาดี ๆ นะ  รับผิดชอบร่วมกันค่ะ Where is the where where 😂😂😂  เอาหน่ะ..ไหน ๆ เราก็ย้อนอดีตกันมาแล้ว ถือว่าเป็นมุมมองของเด็กก็แล้วกันนะคะ 5555  สำหรับปูแล้วทำไมถึงว่าง่าย  เพราะเวลาที่แม่หรือน้าจะเอาปูนอนปูจะร้องหาข้าวปั้นเล็ก ๆ พอคำ  คนอีสานจะเรียกว่า " คำข้าว " เมื่อปูได้คำข้าวแล้ว ก็จะใช้อุ้งมือน้อย ๆ ของปูนี่แหละค่ะคลึงเล่นปั้นเล่น  ในระหว่างที่แม่ปูหรือบางทีก็เป็นน้าปูคอยไกวอู่ เพื่อให้ปูนอนหลับ  แต่ก็ใช้เวลานานอยู่เหมือนกัน  เพราะจากที่จำความได้ คำข้าวของปูก่อนที่จะเอาเข้าปาก  จากคำข้าวสีขาวนวลก็กลายเป็นสีเทา ๆ ไปแล้ว 55555 ปูไม่ขอขยายความนะคะว่าทำไม ให้ทุกคนมโนได้ตามสบายค่ะ 55555

     และแล้วเราก็เดินทางมาถึงฉากสำคัญค่ะทุกคน  " คำข้าว " ของปูเมื่อส่งเข้าปาก หน้าที่ต่อจากนั้นก็เป็นของปากที่จะต้อง " อมแล้วดูดเอาความหวานของข้าวเพื่อให้ได้รสชาติในการนอน  บวกกับเสียงร้องเพลงกล่อมลูกของแม่

เอ้อ เฮ๊อะ เออ…. เฮ๊อะ เอ้อ เฮอะ เออ….

นอนซาหล่าหลับตาแม่สิกล่อม

เจ้าบ่นอนบ่ให้กินกล้วย

แม่ไปห้วยไปซ่อนปลาซิว

เก็บผักติ้วมาใส่แกงเห็ด

ไปใส่เบ็ดได้ปลาคอใหญ่ 

เอ้อ เฮ๊อะ เออ…. เฮ๊อะ   เอ้อ   เฮอะ….เออ

เปล่าค่ะ...แม่ปูร้องว่า 

ก๊อง ก่อย กั๊บ 

อยากกินตั๊บคนเด้ 55555

💙 สุขภาพแข็งแรงเด้อแม่เด้อ 💙

ขอบคุณผู้อ่านทุกคนนะคะที่อยู่เป็นเพื่อนกันจนได้กินตับ 555555  

แล้วพบกันใหม่ในบทความหน้าค่ะ  

กับปู Diary On Tour   

🍀ภาพประกอบของปูเองค่ะ 🍀